Maandag 4 juni, Bye Island Hello Vancouver

Vancouver Island, wat heb je ons verraste met je prachtige afwisselende natuur, mooie stranden, leuke kleine dorpjes en een authentieke maar moderne stad Victoria. Maar het is toch tijd om vandaag na een rit van 1,5 uur afscheid te nemen van dit eiland en weer op de ferry te stappen naar Vancouver vasteland. 

Op de terugweg naar de haven stoppen we nog bij Goldstream, een rivier waar in sommige periodes duizenden zalmen naar terug zwemmen. Geen zalmen te zien vandaag, maar wel een mooie beek waarlangs we onze benen kunnen stekken. Wat verder stoppende nog bij indrukwekkende uitkijkpunten over de Saanich Inlet.

Tijdens de terugvaart hebben we een paar stoelen aan de raamkant ingenomen met uitzicht over de oceaan. En ook even uitwaaien bovenop het dek. De walvissen en orka’s bleven helaas onder water. 

Nog een klein uurtje rijden (dankzij files, niet iedereen heeft vakantie) naar  Vancouver West. Waar we een warm welkom krijgen door familie. We zijn bij Shannon, Renee en Sheryl op bezoek. De kleinkinderen van de broer (Niek) van oma Sprangers.

De familie heeft een visserij en de boot is toevallig die middag teruggekomen van zee. Paul krijgt van Michael (man van Shannon) een rondleiding over de boot, die de grootste visboot van de haven van Vancouver is. Met een lengte van 85 meter laat hij de eerstvolgende grootste boot (40 meter) ver achter zich. Een paar dekken zijn ingericht als fabriekslijn voor het verwerken van de vers gevangen vis. Alleen de grotere vissen worden bewaard, de kleinere blijven in zee, de vissen worden onthoofd, ontstaart en schoongemaakt in vriesvakken gestopt (ieder vak bevat 26 kilo vis), ingevroren en ik het onderruim opgeslagen. Erg indrukwekkend om te zien, zeker wetende dat dit allemaal op zee gebeurd! Michael heeft zelf de fabriekslijn en een hoop individuele machines ontworpen.

We worden deze avond flink in de watten gelegd met een overheerlijke maaltijd van de BBQ en als toetje fruit met echte Marshmallows (schijnbaar moet je de chocolade er tussen niet vergeten). Na uren kletsen en zien hoe de kinderen met elkaar spelen, stappen we voor ons laatste nachtje in de camper. Maar kijken we uit naar nog een aantal dagen vertoeven in een hotel in the big city!