Maandag 28 mei, Whistler

Zoals je kunt verwachten van een echt padvindersstel vinden wij altijd de weg. Gewoon de Tom Tom navigatie goed instellen en netjes volgen. Vandaag stuurde hij ons via Duffy Lake Road naar Whistler. Whistler bekend van de Olympische winter spelen in 2010.  

Deze Road ging misschien wel langs een Lake (of 8), maar Duffy was hij allerminst. Het was een slingerende weg langs bergkliffen waar iedere fanatieke motorrijder van zou watertanden. Helaas rijden wij een Amerikaanse camper die ze aerodynamisch is als een krop sla en een motor heeft die zo efficiënt is als een vlammenwerper. Ofwel: flink slingerend en met maximale toeren gingen we de haarspeldbochten en 15% stijgingen te lijf. Zolang we naar boven reden tenminste. Naar beneden was het de automaat bewust in een versnelling zetten zodat we afremden op de motor en de remschijven konden ontzien.

De chauffeur was dan wel vol concentratie bezig, de bijrijders konden juist genieten van de rit tussen de bergpassen. Na iedere bocht ontvouwde zich een nieuw landschap. De ene keer met een ruw stromende beek tussen groene bergen met af en toe wat bomen, de andere keer een uitgestrekt meer midden tussen een woud. Een ander hoek om en we passeerden een bergwand die ooit leek vol te staan met bomen maar nu bezaaid lag met losse rotsblokken. Weer wat verder verschenen de besneeuwde toppen weer, waarvan het smeltwater enorme watervallen vormden en we reden zelfs langs metershoge wanden sneeuw die van de berg afgleden. Dit was misschien wel net zo mooi als de Icefields Parkway, maar voelde een stuk knusser door de smalle bergpassen waarin we ons het grootste deel bevonden.

We checken rond het middaguur in bij de duurste camping tot nu toe: Riverside RV resort. Maar met wasserette, goede WiFi en een leuke speeltuin binnen een straal van 25 meter hoor je ons en de kinderen niet klagen. 

We hebben voor jullie bij de foto’s (mapje Whistler) een zoekplaatje toegevoegd. Zoek de beer! Het was weer vol op de remmen, servies vloog door de keukenkastjes en de koelkast had een nieuwe indeling gekregen, maar we hebben weer een zwarte beer gezien. Op 10 meter afstand van de camper in de berm. En waar is nu die perfecte foto? Uhm, camera lag achterin de camper met de verkeerde lens erop, dus te laat voor een perfect shot.